Eνας Μάης αλλιώτικος!

Δεν μοιάζει με κανένα άλλο Μάη που περάσαμε! τούτος ο μήνας κρύβει πολλά. "Μαγιάτικα μυστικά" που πολλοί απο μας δεν τολμάμε να σκεφτόυμε. Στην Βουλή επικρατεί ενα χάος. Μια πικρή γεύση στα χείλη όλων μας για την έλλειψη ενδιαφέροντος που νομίσαμε πως ήταν αγάπη -απο τους ηγέτες μας- για αυτό τον ιστορικό -ευλογημένο τόπο. Η διαπίστωση ότι όλοι αγαπούν μόνο τον εαυτό τους μας πόνεσε πολύ. πιό πολύ απο το δάγκωμα μιάς φαρμακερής οχιάς που ξύπνησε μέσα στα χόρτα του Μάη! Οι εκλογές έδειξαν την αντίδραση του λαού, ότι υπάρχει θυμός, ψυχή, δυσαρέσκεια...ότι ενωμένοι μπορούμε πολλά, τόσα που μας προτιμούν διχασμένους! η Ευρώπη και οι μακρινοί "φίλοι" μας υπολογίζουν στον λαό μας, αλλά κανένας δεν μας το είπε. Στην Ολυμπία εγινε η αφή της φλόγας που θα φθάσει στο Λονδίνο, είδηση και γεγονός που σκεπάστηκε απο την αγωνία μας τι θα μας ξημερώσει αύριο...δεν φανταζόμουν ποτέ, λοιπόν, ότι όλοι μας είμαστε τόσο άθρησκοι και άπιστοι! δεν πιστεύουμε ότι ο Θεός θα μας λυπηθεί και θα μας δώσει άλλη μιά ευκαιρία! λιγοψυχήσαμε και αγωνιούμε. δεν εμπιστευόμαστε την πίστη μας! όπως κανένας αρχηγός κόμματος! γίναμε ειδωλολάτρες και θεοποιήσαμε το χρήμα,τη δόξα, την προβολή. και τώρα, πού αυτός ο χάρτινος θεός μας καταρρέει μας έπιασε πανικός! αλλα και πάλι ο εγωισμός μας δεν επιτρέπει να μετανοήσουμε και να ζητήσουμε το έλεος και τη βοήθεια Του. γιατί; πολύ απλά : δεν πιστεύουμε. κάνουμε τα πάντα για το θεαθήναι, νομίζουμε ότι είμαστε τα πάντα! όλοι μας νοιώθουμε το κακό νάρχεται το τέλος της εποχής μας, την καταστροφή του είδους μας, του πλανήτη μας αλλά δεν κάνουμε τίποτα για να αλλάξει κάτι. εξακολουθούμε να διασκεδάζουμε, να αγοράζουμε, να μιλάμε με φαυλότητα σαν ξερόλες να έχουμε άποψη και όχι απόφαση. γιαυτό και ο καιρός του μήνα τρελάθηκε μαζί μας. δεν ξέρει τι θέλουμε. έτσι μιά μέρα εχει λιακάδα και μας στέλνει στην παραλία, την άλλη φυσά και μαζεύει σύννεφα για να φέρει μπόρες. απορούμε. διαμαρτυρόμαστε. γιατί το κάνει αυτό σε μάς; σε εμάς που "απαιτούμε" να μην πειράξει κανείς ούτε το νύχι μας; μεγάλη δυστυχία...ανείπωτη. απερίγραπτη. ίσως ιστορική. σίγουρα όμως αυτή που πραγματικά μας αξίζει! Βασιλική